Günler, aylar geçti ve nasıl
başladığımızı bilemediğimiz okulumuzun 1. sınıfını bitirdik. Baba ile karne
almaya gittiğimizde Naz’lar İngilizce dersindeydi. Çocukların bir kısmı (benim
Nazım da dahil) ağlamaya başladılar. Hem öğretmen ağlıyor hem de bizim
çocuklar. Neler oluyor derken meğer okul bitti, öğretmenimizden ayrılıyoruz
diye ağlıyorlarmış. Sonra sınıf öğretmeni geldi, bir postada öyle ağladılar. Z
kuşağının özelliğimidir ne çünkü biz okulun bittiği gün havalara uçardık. Birde
sadece elinde karne aldığını görünce madalya vermiyecekler mi diye sordu.
İyisiyle kötüsüyle, uyumuyla
uyumsuzluğuyla, hastalığıyla sağlığıyla, şikayetleriyle, başarılarıyla ve daha
çok ödeviyle derken 1.sınıfı devirdik. Darısı ileriki yıllara…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder