Çınar’ım 2 yaşında

Zaman ne kadar çabuk geçiyor anlamak mümkün değil, daha dün gibi hatırladığım hamilelik günlerim varken, şimdi ele avuca sığmaz, afacan bir çocuk var karşımda.

Naz ile fiziksel olarak benzemedikleri gibi huy olarakta benzemiyorlar. Naz da prenses asaleti varken; Çınar da tam bir Anadolu delikanlısı havası var. Hele o sevimli gülüşü ile herşeyi unuttuveriyor.

İyi ki doğmuşsun Çınar’ım, iyi ki benim için geçti demeden doğurmuşum, iyi ki Naz kardeş isterim diye tutturmuş, iyi ki yanımızdasın, mutluluğumuzu katladın, o gülen yüzün hiç solmasın…